Η πρώτη αράδα της εξομολογούμενης,με την τελευταία παράγραφό της...ένας Παπαστράτος δρόμος...εκεί που γράφει για τη μίζερη ζωή της φιλενάδας,εμένα μου λύθηκαν όλες οι απορίες...Ααα,φυσικά δεν αποκλείω να ισχύουν όσα λέει για τη φίλη και τη σχέση τους,αλλά η εξομολόγηση μαρτυρά τελικά,περισσότερα για την ίδια παρά για την κολλητή.Ο χαρακτήρας μας φαίνεται,ακόμα και από τον τρόπο που θυμώνουμε,ακόμα κι αν είμαστε εκτός ελέγχου-ίσως και περισσότερο τότε...