Σε κατανοώ πλήρως. Οι γονείς, δεν είναι πάντα ''σωστοί'' εκ της θέσεώς τους και μόνο, και πολλές φορές τα παιδιά ''υποθηκεύουν'' τη ζωή τους εξαιτίας των γονέων.Το να περιμένεις στήριξη από συγγενείς και φίλους, μάλλον ανήκει στη σφαίρα της ουτοπίας. Τι κάνεις; έχεις τρεις επιλογές:-Αφοσιώνεσαι πλήρως στη μάνα σου και χάνεις τη ζωή σου.-''Αποκηρύσσεις'' τη μάνα σου και κάνεις πλήρως τη ζωή σου.-Προσπαθείς να συνδυάσεις τα δύο προηγούμενα.Καλή δύναμη.