Αυτό το ότι οι παντρεμένες δεν πρέπει να βγαίνουν με ελεύθερες είναι λιγάκι οφθαλμοβουλωτικό. Επίσης το ότι οι παντρεμένες γενικότερα δεν πρέπει να ξενυχτάνε αγγίζει τα όρια της φαιδρότητας. Λες κι όταν ένα άτομο παντρεύεται παύει να είναι άνθρωπος που λειτουργεί αυτοβούλως.Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Αν αφιερώνετε το δέοντα χρόνο στο σύζυγο και κάνετε πράγματα από κοινού που ευχαριστούν και τους δυο σας, τότε δεν υπάρχει λόγος γκρίνιας. Αν όχι, οφείλετε να αναθεωρήσετε λιγουλάκι. Π.χ. μπορείτε να επιλέξετε μια άλλη ημέρα για την έξοδο με τη φίλη, χωρίς να ξημερώνεστε μαζί της κάθε φορά. Όλα τα Σάββατα αφιερωμένα στην κολλητή είναι κομματάκι υπερβολικό. Έχετε κι οι δυο μερίδιο ευθύνης σ' ό,τι έχει προκύψει. Ωστόσο, εξηγήστε στο σύζυγο πως οι "γυριστές" στους γάμους συνήθως δεν γίνονται τόσο οφθαλμοφανώς, αλλά μέρα-μεσημέρι, χωρίς κανείς να το πάρει χαμπάρι ή να το περιμένει. Επίσης είναι μια καλή αφορμή για να επαναπροσδιορίσετε τα της μεταξύ σας εμπιστοσύνης που απ' όσο φαίνεται χωλαίνει.