Τη μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε το "οι φιλες μου με μειωνουν γιατι δεν ντυνομαι μοδατα ή δεν βάφω τα νυχια κ δεν βαζω make up". Άτομα που σε μειώνουν δεν είναι φίλες. Μην ξεχνάς ότι η αυτοπεποίθεση δεν έρχεται με το να κάνεις ότι σου λένε οι άλλοι (είτε πρόκειται για παρέες συνομιλήκων, είτε για οικογένεια), χρειάζεται να δουλέψεις με τον εαυτό σου για να αναπτύξεις και να μπορείς να υπερασπίζεσαι τις δικές σου θέσεις (ανεξάρτητα από το αν είναι ριζοσπαστικές ή συντηρητικές ή κάτι ενδιάμεσα). Θα ξέρεις ότι και η μόδα έχει πισωγυρίσματα στη δεκαετία του '70, μη σου πω ότι πότε πότε γυρίζει και στην αρχαιότητα. Η συζήτηση για τα δικαιώματα των γυναικών δεν είναι απλή (κάποτε ίσως ήταν κατάκτηση να φορούν παντελόνια και makeup, σήμερα μπορείς εύκολα να καταλάβεις ότι δίνονται μάχες για να μην αντιμετωπίζονται σαν ένα κομμάτι κρέας σύμφωνα με τα στερεότυπα των περιοδικών και για να μπορούν π.χ. να κυκλοφορούν άβαφες). Πιστεύω ότι προς το τέλος της παιδικής/εφηβικής ηλικίας στην οποία βρίσκεσαι είναι φυσιολογικό να έχεις τέτοιες ανησυχίες, δεν είναι drama. Το καλύτερο είναι να ενημερωθείς όσο περισσότερο μπορείς για όλες τις απόψεις, ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά, καθώς μέσα από αυτή την επεξεργασία θα βρεις τις δικές σου ισορροπίες. Όταν το κάνεις θα μπορείς να δίνεις τις δικές σου απαντήσεις στην οικογένειά σου, στις "φίλες" και στον καθένα.