Έχω περάσει κι εγώ πολλές φορές από αυτά τα συναισθήματα. Μετά απο δεκαετίες κατάλαβα κάτι με το οποίο πολλοί μπορεί να διαφωνήσουν. Η μοναξιά είναι πάντα παροδική και πάντα χρήσιμη. Η μοναξιά δυναμώνει τον χαρακτήρα και βοηθά στον αυτοπροσδιορισμό. Βοηθά στο να συνδιαλεγόμαστε με τον εαυτό και να συμφωνούμε για το τι μας αρέσει και τι δεν μας αρέσει. Η μοναξιά είναι πάντοτε παροδική γιατί όταν έχει επιτελέσει τον σκοπό της, μας αφήνει ελεύθερους να μοιραστούμε τον εαυτό μας με τον κόσμο. Η πρότασή μου είναι να αγκαλιάζουμε τη μοναξιά. Να μην την φοβόμαστε και να μην αντιστεκόμαστε. Η φύση ξέρει τι θέλει η καρδιά μας. Μετά από μια μακρά περίοδο μοναξιάς μου είχε πει ένας φίλος: "Πως περιμένεις να βρεις παρέα κλεισμένος στο σπίτι;" προφανώς! Έρχεται η στιγμή που ξαναβγαίνεις έξω, πιό δυνατός και πιο "εσύ"