Το βλέμμα είναι που με κεντρίζει κι όχι τόσο η απόχρωση. Ο τρόπος που κοιτάει κάποιος, ο τρόπος που γελάει. Εκεί είναι όλη η γοητεία για μένα. Ειδικά εκεί που χαμογελάει. Όσο για τα μάτια που να μου κάνει εντύπωση το χρώμα-όντως σπάνια απόχρωση- ήταν κάτι μάτια στο χρώμα της θάλασσας, ένα αγόρι και μια κοπέλα είχα πετύχει με τέτοια μάτια κι ομολογώ πως και στις δύο περιπτώσεις τα χάζευα όπως θα χάζευα τη θάλασσα. Υ.Γ. Δεν πιστεύω ότι θα 'μασταν πιο όμορφοι μ' ένα ζευγάρι ανοιχτόχρωμα μάτια.
