Πιθανολογω χωρίς να είμαι ειδικός οτι πρώιμα αισθητηριακά βιώματα κατά το πρώτο κυρίως έτος της ζωής εγγράφονται με τη μορφή νευρωνικών συνάψεων στον εγκέφαλο. Μεγαλύτερη επιρροή ασκούν οι γονείς (όχι απαραίτητα οι βιολογικοί). Βέβαια σε μερικές περιπτώσεις το παιδί μπορεί να απαρνηθεί το γονεϊκό πρότυπο και να "ορκιστεί" ότι δεν θα ακολουθήσει το παράδειγμα του. Πάντως κατά κανόνα στην ενήλικο ζωή μας συμπαθούμε άτομα ανάλογα με τις πρώτες εμπειριες μας με τους γονείς και τους "σημαντικούς αλλους". Πάντως ας έχουμε υπόψιν μας ότι ο εγκέφαλος δεν παραμένει στατικός μέχρι και το τέλος της ζωής του ανθρώπου. Σκόπιμα εβαλα πολλή ορολογία, για να το ψάξετε οι ίδιοι το θέμα. Γιατί είναι η αλήθεια ότι πρόκειται προφανως περι πολυσύνθετου φαινομένου που δεν εξαντλείται στα πλαίσια της συγκεκριμένης στηλης της λαιφο. Κατά τα άλλα ο καθένας μπορεί να πει τη γνώμη του (ή και τη μπαρουφα του) και όμως όλα να ακούγονται πειστικά. Κουβέντα να γίνεται.....