Τα έχουμε μπλέξει μου φαίνεται λιγάκι. Από πότε ο μη χαμηλών τόνων άνθρωπος ταυτίζεται με τον αυταρχικό ή βίαιο; Είναι σα να δεχόμαστε αντιστοίχως ότι ένα άτομο ήσυχο είναι δυνάμει θύμα και δεκτικό σε οποιαδήποτε μορφή βίας.Ένας δυναμικός άνθρωπος, άντρας ή γυναίκα, φέρει ως χαρακτηριστικά του την ενεργητικότητα, το δυναμισμό, ίσως τη φιλοδοξία κι αυτοπεποίθηση, χωρίς αυτό σε καμία περίπτωση να συνδέεται με τάσεις βίας ή επιβολής στους άλλους. Γιατί τέτοια σύγχυση;