Δηλαδή είναι θέμα ισότητας? Εάν πετάξω καμια ατάκα "αγαπημένη είμαι σκλάβος σου, δέσμιος των ματιών σου, κάνε με ότι θες, τ'αφήνω όλα πάνω σου" λες να βρω καμια τύπισα να μου τα ακουμπάει? Μήπως είναι θέμα προυπολογισμού? Δηλαδή, εάν εσύ βγάζεις πολύ περισσότερα από την σύντροφο σου, πάλι θα θες να πληρώνετε ~50/50? Ή, εάν βγάζεις πολύ λιγότερα, γιατί να μην κερνάει συχνότερα?Εμένα μου βγαίνει αυθόρμητα άλλη συμπεριφορά. Πληρώνω εγώ. Είτε είναι αρχή, μέση, τέλος μιας γνωριμίας. Δεν το σκέφτομαι καν. Μόνο σε μια περίοδο οικονομικής λιτότητας, άφηνα την τότε σύντροφο να καθαρίζει αρκετά έξοδα και ένιωθα χάλια. Πρόσεξε, δεν το παίζω μπιγκ σπέντερ. Για τον εαυτό μου είμαι της σχολής "ολιγαρκής και αυτάρκης" (ανεξαρτήτως του πόσα βγάζω). Αλλά, για τους γύρω μου, χαίρομαι να διευκολύνω τα πράγματα όσο επιτρέπει το μπάτζετ. Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ ως εξαγορά ή ανισότητα. Εντάξει, ίσως έχει παίξει ρόλο ότι οι κοπέλες που έλκω/έλκομαι έχουν ισχυρά δομημένη προσωπικότητα και δεν κοιτάνε να αφαιμάξουν το πορτοφόλι του άλλου. υ.γ. έχε κατά νου ότι τα έξοδα ατομικής περιποίησης (καλλυντικά, κλπ.) είναι υψηλότερα για τις γυναίκες... δηλαδή, έχει προπληρώσει ένα ποσό, για να είναι στην πένα όταν θα βγείτε ραντεβού...