Λυπάμαι τόσο για τον χαμό των γονιών σου. Ωστόσο πρέπει να ξέρεις πως έχουμε κοινά. Είμαι 14 χρόνων... στα 15... σχεδον.. έχασα τον πατέρα μου πριν 3,5 χρόνια από ανακοπή ξαφνηκα. Ο μπαμπάς σου όπως και ο δικός μου μπορούσαν να ζήσουν για πολλά πολλά χρόνια ακόμη. Ήταν η τύχη που κάποιοι είναι 89 και υγιέστατοι και άλλοι στα 57 όπως ο μπαμπάς μου που για εκείνους ήταν πιο άδικη η ζωή. Το εχεις σκεφτεί αυτό; Εγώ μολις τώρα το συνειδητοποίησα. Εκείνοι ήταν πιο άτυχοι από εμάς. Έχασαν τις ζωές τους μαζί με εμάς. Εμείς είμαστε νέες ακόμα μπορούμε να δημιουργήσουμε και να τους κάνουμε περήφανους από εκεί ψηλά. Δεν ξέρω αν το διαβάσεις ποτέ αυτό, δεν ξέρω αν κανείς θα το διαβάσει, αλλά ελπίζω να σε έκανα να νιώσεις χαρούμενη έστω και για κιγο εκτιμώντας την ζωή σου που εισαι εσυ υγιείς και καλά.