Λοιπον εχεις ενα δικιο σε αυτο που λες οτι η αδυναμια αποδοχης του χωρισμου εχει βαθυτερα αιτια. Και δω θα κανω μια παρατηρηση, γραφεις " Για εμάς που ήμασταν απέξω ήταν φως φανάρι πως ήταν ζήτημα χρόνου πότε ο Πάνος θα την χώριζε. Δεν μας έδινε δηλαδή την εντύπωση πως ήταν αποφασισμένος να υποστηρίξει την σχέση του στα σοβαρά απέναντι στους γονείς τους." Μπορει η κοπελα να βλεπει η ακομη να καταλαβαινε απο τις συμπεριφορες σας τοτε που τα ειχαν ακομη οτι τη θεωρειται μη ικανη για αυτην την σχεση και μετα τον χωρισμο η εμμονη της εχει βαθυτερα αιτια οπως (οχι εμενα με αγαπησε ο πανος, αξιζα για αυτο, ΑΞΙΖΩ ΓΕΝΙΚΑ, ασχετα τι λενε οι αλλοι). Και τωρα πως προσπαθητε να την ηρεμησετε; λεγοντας την οπως τοτε " ξεχασε τον δεν σε αγαπησε, τωρα που αγαπησε αληθινα ειδες τους εγραψε τους γονεις του." Απο οτι καταλαβαινεις δεν ειστε και πολυ απο βοηθεια, το αντιθετο ειναι πιο πιθανο. Κλεινοντας θα ηθελε να τονισω το οτι ο πανος εκανε την επανασταση του τωρα μπορει να μην εχει καμια σχεση με το ποια αγαπησε και ποσο αλλα ποιο ηταν το χρονικο σημειο που συσωρευτηκε αρκετη πιεση ωστε να μην αντεχει αλλο.