Αγαπημενη μου, συλλυπητήρια. Αυτο που εχω να σου πω ειναι να μην ζοριζεις τον ευατο σου σκεπτομενη του γτ το βιωνεις ολο αυτο. Ειναι απολύτως φυσιολογικο. Εμενα ο μπαμπας μου εχει πεθανει 4 χρονια Τώρα και ανα καιρους ξεσπαω. Πιστευω θα σου κανει μεγαλο καλο να μοιραστείς ολο αυτο που νιωθεις με καποιο πολυ οικογενειακο ατομο πχ τη μαμα σου. Ισως η συζητηση να ναι λυτρωτική. Μην φοβασαι να μιλησεις για οσα νιωθεις και σκέφτεσαι. Οταν τα εξωτερικευσεις ολο αυτο θα σε ανακουφισει. Να εισαι παντα δυνατη. Φιλικα