Λοιπόν δεν υπάρχει εύκολος ή ανώδυνος τρόπος να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση. Ούτε βέβαια πρόκειται να σου χαϊδέψω τ'αυτιά, γιατί αν θες να ξεφύγεις (δεν νομίζεις οτι αρκετά ταλαιπωρήθηκες στη ζωή σου;) πρέπει να δράσεις.Πρέπει να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου και να πάψεις να είσαι θύμα. Ούτε ανήλικη είσαι, ούτε σε ίδρυμα να εξαρτάσαι από άλλους, την υγεία σου την έχεις. Σκληρό αυτό που θα σου πω, αλλά στη θέση σου, μετά από όλα αυτά που έκαναν μάνα και αδερφή, θα θεωρούσα πως δεν έχω οικογένεια. Είναι ο μόνος τρόπος να συνειδητοποιήσεις οτι έχεις την ευθύνη των επιλογών σου κι οτι ορίζεις την ύπαρξή σου.Επί της ουσίας τώρα, και πάλι στη θέση σου, θα έκλεινα την επιχείρηση το συντομότερο χωρίς να δεχτώ κουβέντα από τις άλλες. Πάω στοίχημα οτι η μάνα σου έχει ακόμα τη διαχείριση και μασουλάει ΦΠΑδες, λεφτά για λογαριασμούς και γενικά ό,τι αρπάξει. Δεν πρόκειται να μαζέψεις ποτέ έτσι τα χρήματα να ξεχρεώσεις, ούτε εκείνη πρόκειται να σε σώσει, γιατί έχει μάθει στη λαμογιά και σε έχει μόνο για εκμετάλλευση.Βάλε πρόγραμμα, πάρε τη διαχείριση με τσαμπουκά, 2-3μήνες να τσεπώνεις ό,τι μπορείς από την επιχείρηση, ώστε να βάλεις στην άκρη ένα ποσό. Κλείσε την, άσε το χρέος ως έχει (οκ 5000 δεν είναι τραγικό ποσό που θα σου καταστρέψει τη ζωή), νοίκιασε μια γκαρσονιέρα επιπλωμένη (κατά προτίμηση σε άλλη πόλη) και μόλις ησυχάσει το κεφάλι σου βρες μια δουλίτσα ίσως χρησιμοποιώντας την προϋπηρεσία που έχεις. 'Οταν ορθοποδήσεις, κοιτάς τι θα κάνεις με το χρέος. Στις άλλες ούτε φωνή ούτε ακρόαση για να βρεις την υγειά σου. Αν μείνεις λίγο ακόμα θα δεις το χρέος να ανεβαίνει κι εσένα να χάνεις τα λογικά σου.Είναι ευκαιρία να κάνεις μια νέα αρχή.Αυτά από μένα, που δεν στα λέω θεωρητικά αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.Καλή τύχη και καλή δύναμη.