Νομίζω πως πρέπει να το πεις όσο γίνεται με τρόπο στον γονέα που είναι πιο κοντά στο κορίτσι,καλύτερα στη μητέρα του.Ακόμα και τη συναίνεσή της να δώσει η μικρή για το οτιδήποτε,υπεύθυνοι γι'αυτήν μέχρι τα 18 είναι οι γονείς και μόνον.Στη θέση σου θα το έλεγα ακόμα κι αν με είχε απειλήσει ότι δε θα μου ξαναμιλήσει γιατί δε θα άντεχα να σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να την προστατεύσω και δεν το έκανα.Επίσης,κάτι που πιθανόν δεν περνάει τώρα από το μυαλό σου είναι ότι μπορεί να κατηγορηθείς εκ των υστέρων,αν όλη αυτή η ιστορία επηρεάσει αρνητικά την ξαδέρφη σου στην ψυχολογία της στα μαθήματά της κτλ,ότι γνώριζες και δεν μίλησες (δεν κινδυνολογώ αυτή τη στιγμή ούτε τα βγάζω από το μυαλό μου,αλλά έχω δει να συμβαίνει κάτι παρόμοιο στην οικογένειά μου).Όπως και να χει όμως προέχει το συμφέρον του παιδιού που ζει στο ροζ συννεφάκι μέχρι να αποδειχθεί ότι ο 30άρης εκμεταλλεύεται την αφέλειά του.Αυτά που λένε παραπάνω για αγάπες και λουλούδια να δεχτώ ότι υπάρχουν κι είναι η εξαίρεση.Κι αν το πάμε έτσι,αν την αγαπούσε πραγματικά δε θα επέτρεπε ο ίδιος να πηγαίνει πίσω στα φροντιστήρια και στο διάβασμά της για να πηγαίνει σπίτι του και να μπαλαμουτιάζονται.Λίγο ντροπή δηλαδή.Τσίπα δεν έχει πάνω του;Σε αυτή την ηλικία θα έπρεπε να ασχολείται με τα μαθήματά της και φυσικά θα έχει και τα φλερτάκια της όπως όλα τα παιδιά στην εφηβεία,με τον 30άρη δεν έχει δουλειά όπως κι αυτός δεν έχει δουλειά με μια έφηβη,ας βρει μια κοπέλα μεγαλύτερη.Τουλάχιστον εγώ αν επρόκειτο για την κόρη μου έτσι θα σκεφτόμουν.