Δεν μπορώ να καταλάβω τι το κακό έχει να κοιμάσαι αγκαλιά μ'ένα αρκούδι, να βλέπεις παιδικές ταινίες( κάποιες είναι αριστουργήματα) ή να μπορείς να παίζεις επί ώρες με παιδιά και να μιλάτε μαζί. Δεν τα έκανα στην ηλικία σου, αλλά τα ξεκίνησα μεταγενέστερα όταν ανακάλυψα κάπως τυχαία την κλίση μου. :) Υ.Γ. Αν οι σπουδές σου δεν σχετίζονται με παιδαγωγικά, παιδοψυχολογία και γενικά παιδιά... σκέψου το. Με τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορείς να κάνεις τις πιο ενδιαφέρουσες κουβέντες και σε μαθαίνουν να σκέφτεσαι out of the box, γιατί ακόμη έχουν πιο αυθεντικό τρόπο σκέψης απ'την περπατημένη των ενηλίκων. Διαθέτουν αυτό που μας λένε ότι όλοι οι πετυχημένοι ενήλικες έχουν: φαντασία.