Δεν είσαι άσχημος, απλά ο τρόπος σκέψης σου είναι απωθητικός. Άλλοι ερωτεύονται ανθρώπους κι άλλοι κάνουν εξάσκηση για κριτική επιτροπή σε καλλιστεία. Ε, οι δεύτεροι δεν αρέσουν ούτε σε μέτριες, ούτε σε άσχημες, ούτε σε όμορφες αν τους κόβει έστω και λίγο. Η ανεπάρκεια που νιώθεις, δεν θα εξαφανιστεί αν σου κάτσει το ωραίο γκομενάκι που λαχταράς. Δεν θα πάρεις αξία από αυτήν,ούτε και θα χάσεις. Επίσης, δεν βρίσκουμε άτομα για επίδειξη αλλά επειδή μας αρέσουν. Όταν κάποιος μας αρέσει δεν είναι μέτριος-άσχημος-ωραίος , έχει όνομα ( που μας κάνει να χαμογελάμε όταν το λέμε) και δεν τον συγκρίνουμε γιατί μαζί του νιώθουμε όμορφα... θέλω να πιστεύω. Ένα άλλο πρόβλημα, είναι αυτή η γενικούρα... γυναίκες. Αν προσπαθείς να προσεγγίσεις τ' άτομα σαν κοινό, έχεις χάσει το παιχνίδι γιατί παίζεις λάθος μέρα και λάθος άθλημα με λάθος ένδυση. Σ'αρέσει η Μαρία; Η Χριστίνα; Η Αριάδνη; Εστιάζεις σε πραγματικά πρόσωπα και προσπαθείς να έρθετε κοντά να δεις αν κάνετε ο ένας στον άλλον κι αν ταιριάζετε. Αν πάψεις να είσαι τόσο ρηχός, ίσως δεις προκοπή. Μέχρι τότε καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς! :D