Μην απογοητεύεσαι πρώτα απο όλα, θα σου μιλήσω για μένα, ξαφνικά στα 25 μου ένιωσα πως ειναι οι κρίσεις πανικού και η αγοραφοβία, φοβομουν να εκτεθώ μεσα σε κόσμο, φοβόμουν να τα κλειστά μέρη, ένιωθα άγχος, πανικό, ήθελα να πέσω κάτω, να κάνω εμετό, δεν ήθελα να φεύγω μακριά απο τον τόπο μου κτλ κτλ, πήγα σε ένα ψυχολόγο οποίος δεν μ ενθάρρυνε καθολού θυμάμαι χαρακτηριστικά μου είπε "ευτυχώς που ήρθες σε μένα γιατί σε λίγο καιρό δε θα μπορούσες ούτε στον τόπο σου να κάτσεις" με καταρράκωσε χριστουγεννιάτικα, δε το παράτησα ποτέ βεβαια έβγαινα κ ας μην ένιωθα καλα ήθελα να αντιμετωπίσω τους φόβους μου, αν ζαλιζόμουν θα καθόμουν κάτω, άν μου ερχόταν να κάνω εμετό ας έκανα και; Αργότερα κάποιος μου μίλησε για μια άλλη ψυχολόγο με την οποία αντικειμενικά τα πάω καλύτερα, με βοήθησε θεωρώ πολύ να τα αντιμετωπίσω όλα αυτά, η συμβουλή της ήταν πήγαινε εκεί που νιώθεις ασφαλής πχ θα είσαι σε ένα καφέ κάτσε κοντά στην πόρτα, την επόμενη φορά κάνε ένα βήμα πιο μέσα αν δε νιώσεις καλα πήγαινε πάλι πίσω κάπως έτσι.. εμένα με βοήθησε να αντιμετωπίσω τους φόβους δε λεω οτι ειμαι καλα εντελώς αλλα προσπαθώ να το καταπολεμίσω, και να ζαλιστώ σκεφτομαι έξω τι έγινε; όλοι άνθρωποι είμαστε κανένας δε σε κρίνει.. η λύση δεν ειναι να κάθεσαι σπίτι σου η λύση ειναι βρείς μια ειδικό που να σε βοηθήσει πραγματικά και να ξές αυτα δεν ερχονται τυχαία απο κάπου προκύπτουν, κάτι που σε πείραξε, κάτι που πλήγωσε, κάτι που πίεσες τον εαυτό σου παρα πάνω απο αυτό που μπορεί.. αυτό θα το απαντήσεις εσύ.. εμένα με ηρεμούσαν και οι βαλεριάνες ειναι ακίνδυνες και βοηθούν στον υπνό... και να ξες σε καμια μα καμία περίπτωση δεν είσαι η μόνη που το περνάει αυτό.. όλοι έχουμε τους φόβους μας όποιοι κ αν ειναι αυτοί. Καλή τύχη έχεις δρόμο μπροστά σου αλλα να ξέρεις πως στο τέλος θα το νικήσουμε.