Δυστυχώς τη λέξη ανωμαλία την έχεις χρησιμοποιήσει ήδη μιλώντας για διαταραχή, η οποία ορίζεται ως "ανωμαλία στην κανονική λειτουργία ενός, ζωντανού κυρίως, οργανισμού ή τμήματός του" εκ του ελληνιστικού "διαταραχή: έντονη ανωμαλία" (βλ. λεξικό). Εκείνο που είπα είναι ότι όλοι έχουν δικαίωμα για διαφορετικές απόψεις και για διαφορετικές εμπειρίες. Η εξομολογουμένη δεν γράφει πουθενά ότι ακούει φωνές που δεν υπάρχουν (γράφει μόνο ότι ακούει φωνές και ότι αυτό είναι κάτι που δεν την ενοχλεί) και όπως εξήγησα δεν μπορεί να πει κανένας ότι δεν υπάρχουν γενικά, αφού το "δεν υπάρχουν" είναι μια άποψη. Δεν αναφέρθηκα ποτέ στο αν οι άνθρωποι ακούν "καλά" (όπου το καλά σημαίνει τι;) αλλά για το ότι ακούν διαφορετικές συχνότητες. Άλλοι (χωρίς να υπάρχει φθορά) έχουν μεγαλύτερο εύρος ακοής, άλλοι μικρότερο, άλλοι ακούν περισσότερο ήχους χαμηλών συχνοτήτων, άλλοι υψηλών κλπ., πρόκειται απλώς για διαφορετικότητα μεταξύ ανθρώπων στους οποίους συμπεριλαμβάνεται η εξομολογουμένη. Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα όταν υπάρχει συντονισμός σε χαμηλές συχνότητες (βλ. resonance και infrasound). Το τι είναι εξωτερικά ερεθίσματα, με άλλα λόγια το τι συνιστά το περιβάλλον, δεν μπορείς να το γνωρίζεις με ακρίβεια όταν δεν μπορείς να το αναλύσεις αποκλειστικά με βιολογικούς όρους, όπως κάθε φορά που τίθενται ζητήματα για το μεταφυσικό. Π.χ. αν ακούσω έναν συγγενή μου να με με αποχαιρετά πριν πεθάνει, χωρίς να είναι κοντά μου, αισθανθώ όμορφα που με αποχαιρέτισε και το ότι τον άκουσα δεν με ενοχλεί στην καθημερινότητά μου, δεν τίθεται θέμα προβλήματος. Είναι καθαρά θέμα άποψης και προσωπικών εμπειριών.