Ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια που ξέρω -και πολύ καλοί άνθρωποι επίσης- ήταν από τα είκοσι μαζί. Βέβαια ήταν σε διαφορετικές εποχές που δεν σκεφτόντουσαν μήπως χάνουν κάτι καλύτερο δίπλα. Α κι σύζυγος και πιάτα έπλενε και μοίρασμα στο μαγείρεμα( μάγειρας) και πάντα ήταν δίπλα στις κόρες του όπως κι η μαμά τους βέβαια. Τα έκαναν όλα μαζί, μία ομάδα. Οπότε, αν βρεις τον κατάλληλο βρίσκω πολύ χαζό να τον αφήνεις γιατί είσαι μικρός-ή. Ίσα-ίσα προσωπικά το ζηλεύω να βρεις τον σύντροφο στη ζωή, στο παιχνίδι, στα εύκολα, στα δύσκολα, στα δυνατά και στα αδύνατα όσο πιο νωρίς γίνεται κι είναι και θέμα τύχης.Υ.Γ. Κι εδώ, δίπλα στην α,μπα; και αγαπημένα ζευγάρια δια ζώσης που είχα τη δυνατότητα να ρωτήσω ή το έφερε η κουβέντα μου 'παν ότι εξαρχής το ένιωσαν ότι θα έχουν κάτι παραπάνω από μια απλή σχέση. Νομίζω ότι όταν ταιριάζεις με τον άλλον φουλ, ξέρεις. Δεν αναρωτιέσαι. Όταν αναρωτιέσαι, δεν ταιριάζεις φουλ. Καλή σας μέρα γλυκούλια. :)