Δὲν πικραίνεται. Αὔριο, λέει. Κ᾿ εἶναι σίγουροςπῶς ὁ δρόμος ὁ πιὸ μακρινὸς εἶναι ὁ πιὸ κοντινὸς στὴν καρδιὰ τοῦ Θεοῦ.Καὶ τὴν ὥρα ποὺ τὸ φεγγάρι τὸν φιλάει στὸ λαιμὸ μὲ κάποια στεναχώρια,τινάζοντας τὴ στάχτη τοῦ τσιγάρου του ἀπ᾿ τὰ κάγκελα τοῦ μπαλκονιοῦ,μπορεῖ νὰ κλάψει ἀπὸ τὴ σιγουριά τουμπορεῖ νὰ κλάψει ἀπὸ τὴ σιγουριὰ τῶν δέντρων και των άστρων και των αδελφών.”Ποιητικη βραδια!! :D