Πάντως για μένα ένα καλό κριτήριο είναι να σου εμπνέουν θαυμασμό τ΄άτομα που θες να συναναστρέφεσαι αρκεί φυσικά να μην έχεις κόμπλεξ και να νιώθεις την ανάγκη να είσαι καλύτερος σε όλα. Προσωπικά, προτιμώ να κάνω παρέες (οι φιλίες προκύπτουν και δεν εκβιάζονται εντέλει) με άτομα καλύτερά μου και το θεωρώ τιμή μου όταν μ' επιλέγουν τέτοια άτομα. Μπορεί κάποιοι να το θεωρούν γλείψιμο ή δουλοπρεπές, αλλά επειδή μεγάλωσα σε επικριτικό περιβάλλον από μικρή έμαθα να βλέπω τα θετικά που όντως έχουν και πολλές φορές να τους το λέω. Γιατί πολλές φορές κανείς δεν μας λέει μια καλή κουβέντα κι όποιος μου 'χει πει κάποιος κάποτε εύστοχα καμιά φορά προσφέρουμε αυτό που έχουμε εμείς ανάγκη κι αγαπάμε με τον τρόπο που θα θέλαμε να μας αγαπούν. :) Υ.Γ. Δεν ξέρω γιατί αυτή η άρνηση για την γυναικεία φιλία κάποιων. Όταν με πιάνουν οι μαύρες μου πάντα σκέφτομαι τις γυναίκες της ζωής μου και νιώθω τυχερή.
