Πέρα από θέμα τύχης είναι και θέμα ατόμων. Είναι σαν την ανατροφοδότηση: έχω γνωρίσει άτομα που είχαμε-έχουμε ωραίες φιλικές σχέσεις ή κατέληξαν να τους θεωρώ φίλους μου.Όμως, από τα άτομα που γνώρισα και υπήρξε φλερτ, σπάνια τολμώ να πω, έχω συμπεράνει ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ότι μου είναι αδύνατο ν' αξιολογήσω σωστά τον άλλον αν δεν τον έχω γνωρίσει δια ζώσης, όπως και ότι έχω δεχτεί πολύ πιο όμορφες συμπεριφορές από άτομα που μπορεί να γνωριστήκαμε ακόμη και στον δρόμο. Θέλω να πω, ότι από την στιγμή που κρίνω εσφαλμένα μέσω διαδικτύου και δεν έχω καλές εμπειρίες, όχι ότι είμαι κάθετη, απλά δεν πιστεύω ότι μου ταιριάζουν τόσο για να το προσπαθώ. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα γιατί κάποιο άλλο άτομο π.χ., μπορεί ό,τι άτομο έχει γνωρίσει σε κλαμπάκι, να της βγήκε ακατάλληλο οπότε η ιδέα να προκύψει γνωριμία σε κλαμπ να της είναι από αδιάφορη έως απωθητική.
