Επανήλθα όχι για τίποτις άλλο αλλά επειδή διέπομαι από μαζοχισμό. Θέλετε να πάμε στην καρδιά του ζητήματος; Ας πάμε. Δεν πρόκειται για βρακοσυζήτηση. Πρόκειται για συζήτηση περί discrimination και γι'αυτό και είναι σοβαρό ζήτημα τελικώς. Κι αξίζει να συζητηθεί. Η ειρωνία κι ο αρνητισμός απέναντι σε κάποιον που δηλώνει κάτι τουλάχιστον ασυνήθιστο (οτιδήποτε κι αν είναι αυτό) υποδηλώνουν Φόβο του Άλλου. Αντίσταση στην διαφορετικότητα. Οτιδήποτε μας χαλάει το καλούπι "κλωτσάει" μέσα μας. Μας αναγκάζει να επανεξετάσουμε κατά πόσον εμείς οι ίδιοι ανταποκρινόμαστε στ'αλήθεια στο καλούπι που άλλοι σε άλλες εποχές και με άλλες σκοπιμότητες έφτιαξαν για μας. Μας πέφτει τσουρούτικο το κουστουμάκι αλλά κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία γιατί πού να τρέχεις τώρα να ανοίγεις μυαλά και ν'αμφισβητείς. Αυτό άλλωστε απαιτεί μια κάποια παιδεία και από παιδεία στην ψωροκώσταινα...Μας υπενθυμίζει ταυτόχρονα πόσο το αγελαίο αίσθημα του "ανήκειν" είναι ανακουφιστικό. "Εγώ που δεν είμαι έτσι είμαι αποδεκτός λοιπόν και ουφ πόσο πιο εύκολα είναι να ζεις έτσι". Είναι περίπου ο ίδιος λόγος που τα εφηβόπουλα στην Ελλάδα είναι πολτός και αν διαφέρεις πυροβολείσαι στα 6 μέτρα...(Είναι ταυτόχρονα κι ο ίδιος λόγος που τα παιδάκια μας διαλέγουν από μια πισίνα 5-10 επαγγελμάτων και μετά δυστυχούν στην ζωή τους επειδή έκαναν συμβατικές επιλογές). Αυτό είναι το ένα και μέγιστο εκ των ζητημάτων που ετέθησαν. Το άλλο είναι κατά πόσον υφίσταται στην αντίληψη του μέσου κοινού (με την έννοια του average) διαχωρισμός και οριοθέτηση των όρων. Αυτό μάλιστα δεν έχει να κάνει μόνο με την σεξουαλικότητα αλλά με τους όρους γενικότερα όπως αριστερός/δεξιός/φιλελέ/αναρχικός κλπ. Όπως βλέπουμε μετά τεράστιας διαφάνειας οι όροι κι οι εννοιοδοτήσεις είναι τουρλομπούκι κι ο λουλάς. Κι όχι μόνον είναι τουρλομπούκι αλλά λοιδωρείται κιόλας η επιθυμία διάκρισης και ακρίβειας! Μπλέχτηκαν σεξουαλικοί προσανατολισμοί με ταυτότητες φύλου (όπως ορθότατα διαχώρισε το Βλαχάκι και τ@ν ευχαριστώ) με το αν καυλώνουν να παρακολουθούν λεσβιακές περιπτύξεις άντρες και γυναίκες στις τσόντες! Δηλαδή ήμαρτον κι όποιος έχει γνωρίσει έστω μια λεσβία στη ζωή του γνωρίζει ότι αυτά που βλέπει στις τσόντες είναι καταναλωτικό προϊόν για πορνογραφική θέαση της cis έτερο ματιάς. Ειπώθηκε επίσης ότι η θέαση δύο ομοφυλόφιλων αντρών σε ερωτικές περιπτύξεις είναι απωθητική και για τα δύο φύλα. Όχι δεν είναι. Προσωπικά την βρίσκω εξαιρετικά εξιταριστική κι έχω εξηγήσει στο παρελθόν αναλυτικά γιατί. Αλλά εφόσον εγώ δεν αποτελώ στατιστικό δείγμα επαρκές γιατί δεν κάνετε μια βόλτα στις fandom κοινότητες του tumblr; Οι οποίες σας πληροφορώ είναι ΤΙΓΚΑ σε γυναικείο πληθυσμό που ηδονίζεται-φαντασιώνεται-αυνανίζεται με ομοερωτικό υλικό υπαινικτικό που αφορά δύο...oh mon dieu...άντρες! Όλες αυτές οι γυναίκες είναι ανώμαλες; Αυτό μου λέτε; Επειδή οι δικές σας είναι κομμένες-ραμμένες στο δικό τους κοστουμάκι κι έχουν φοβικότητα με την δική τους θηλυκότητα (φοβούνται μην τους αμφισβητηθεί) νομίζετε ότι έτσι είναι οι γυναίκες; Ή μήπως φοβούνται να σας ανοιχτούν και να σας μοιραστούν τις φαντασιώσεις τους; Μήπως ποτέ δεν είχατε την τιμή να ακούσετε τι σκέφτεται και πώς το σκέφτεται μια γυναίκα; Για ψαχτείτε.Ο straight άντρας λοιπόν με την λογική που αναπτύχθηκε άνωθεν "φτιάχνεται" με το γυναικείο αιδοίο και μόνον εξ ορισμού. Σωστά; Τότε αν επιθυμεί να "πάρει κώλο" για να το θέσω λαϊκά μήπως αυτό τον κάνει..."κάπως"; Μήπως είναι ένα απωθημένο ομοφυλοφιλίας; (το ερώτημα ρητορικό) 'Άλλωστε δεν ανήκει στο "φυσιολογικό" και στο εκ φύσεως τιθέμενο ως αναπαραγωγικό. Σωστά; Κι όμως η μέγιστη πλειοψηφία έτερο αντρών στην Ελλάδα μόνο τεμενάδες που δεν κάνουν στην κοπέλα τους για να την πάρουν με την οπίσθια οδό!! Τι τους κάνει τέλος πάντων αυτό; (Δεν ερωτώ από προσωπική περιέργεια. Γνωρίζω πόσο βλακώδεις είναι τέτοιες απόψεις. Ρωτώ επιχειρηματολογώντας για να σας αντιστρέψω το επιχείρημα).Μεγάλη πλειονότητα των αντρών έτερο cis έχουν ένα ποδολαγνικό θέμα. Τους εξιτάρουν οι πατούσες. Τι τους κάνει αυτό; Λιγότερο άντρες; Λιγότερο straight;Μήπως έχουμε πλάσει ένα αφήγημα όπως μας βολεύει; Και το χρησιμοποιούμε επειδή ακριβώς μας βολεύει; Ο άντρας ο πολλά βαρύς μήπως είναι ένα κουστουμάκι που έχει κοφτεί-ραφτεί για να νιώθουμε (δυστυχώς και αρκετές γυναίκες που φοβούνται για την δική τους θηλυκότητα αν παραπατήσει ο σύντροφος στα απαγορευμένα) ανακουφισμένοι και όχι ευτυχείς; Η ευτυχία έρχεται με την αυτοπραγμάτωση και την ελευθερία επιλογών όμως. Όχι με τον φόβο και τον συμβιβασμό. Δυστυχώς αν και η απλούστερη απάντηση είναι "μπες στο fetlife να βρεις την υγειά σου" έχοντας μικρή εμπειρία με τις ελληνικές ανάλογες σελίδες κοινοτήτων διακρίνω ότι ο Φόβος του Άλλου κι η ανακουφιστική αίσθηση του "ανήκειν πάση θυσία" παρεπιδημούν ακόμα και στους υποτίθεται πιο ανεκτικούς και λιγότερο πουριτανικούς κύκλους και των εναλλακτικά ερωτιζόμενων. Κλασσικό ερώτημα πχ. σε bdsm φόρουμ κατά πόσον ένας αφέντης γίνεται λιγότερο αφέντης αν ζητήσει πρωκτικό παιχνίδι από την υποτακτική του. Λες και η αφεντιά ή ο άνδρισμός του ακόμα κρίνεται από τον κώλο του. Κι όμως! Ακόμα και σε τέτοιες κοινότητες το κουστουμάκι είναι εκεί δυνατό και κυρίαρχο. Δυστυχώς η κοινωνία αντανακλάται σε όλες τις εκφάνσεις. Σε ορισμένους ακόμα κι εκεί τους είναι αδύνατον να διανοηθούν ότι υπάρχουν κυρίαρχες γυναίκες ας πούμε κι ότι δεν είναι μια φαντασίωση βγαλμένη μέσα από την τσόντα. Σε ορισμένους ακόμα κι εκεί τους φαίνεται αδιανόητο ένας άντρας "άντρακλας" να ηδονίζεται επειδή τον χαστουκίζεις. Αδιανόητο μια γυναίκα να θέλει να την κατουρήσεις. Αδιανόητο να θέλει κάποιος να πασαλειφθεί με κόπρανα. Αδιανόητο να ηδονίζεσαι από το αίμα. Αδιανόητο να έχεις πολλούς συντρόφους ταυτόχρονα. Κι άλλα πολλά. Το θέμα όμως δεν είναι πόσα μπορώ να διανοηθώ. Προφανώς όλοι είμαστε δέσμιοι των παραστάσεων και των εμπειριών μας. Κι εδώ μέσα αυτές όπως διαπιστώνουμε είναι minimal. Aυτό που δεν έχουμε ποτέ γνωρίσει φαίνεται εξωγήϊνο και....αδιανόητο. Το θέμα όμως δεν είναι πόσα μπορώ να διανοηθώ όπως είπα. Ούτε το σύμπαν και τις μαύρες τρύπες μπορώ να διανοηθώ. Δεν σημαίνει ότι δεν υφίστανται όμως! Το θέμα όταν μιλάμε για τόσο βασικές και πανανθρώπινες ποιότητες όπως η σεξουαλικότητα είναι να μπορούμε να αποδεχτούμε. Όχι να καταλάβουμε ντε και καλά. Ούτε να συμπαθήσουμε ή να μιμηθούμε. Να σεβαστούμε. Σεβασμός. Να μια ποιότητα που λείπει. Ο σεβασμός κάνει τον άντρακλα. Ορίστε!Τον να κρίνουμε κάποιον από την σεξουαλικότητά του είναι το μόνο εύκολο. Είναι και το πλέον σιχαμένο.
