Βλαχάκι, διάβασα το άρθρο και είναι τελείως σωστό. Σαν γυναίκα, εργαζόμενη σε έναν σχεδόν απόλυτα ανδροκρατούμενο τομέα, έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις. Στην εταιρεία μου είμαι η μόνη γυναίκα που κατέχει την θέση στην οποία βρίσκομαι. Έρχομαι σε επαφή με κάθε εθνικότητα και πιστεύω. Ταξιδεύω πολύ και πολλά από τα key accounts μου είναι στη μέση ανατολή. Παρατήρηση πρώτη, μόλις ένας άνδρας, υιοθετεί την οποιαδήποτε γυναικεία συμπεριφορά, γίνεται βορά στα θηρία. Χάνει τη δουλειά του ως επί το πλείστο, εκτός και αν είναι ο ίδιος C*O κάποιου δυνατού fund. Οι ελάχιστες γυναίκες που παρευρίσκονται στα meetings, όλες υιοθετούν ανδρικές συμπεριφορές και δυστυχώς ενδυματολογικές προτιμήσεις. Είναι κρίμα. Μεγάλο κρίμα. Από τα πιο απλά μπορεί κάποιος να δει πόσο βαθιά ριζωμένες είναι όλες οι απαρχαιωμένες ιδέες περί ρουχισμού, φυλετικές ιδιότητες κλπ. Πόσο μάλλον όταν ο αισθησιασμός, η σεξουαλικότητα και η έκφραση μαζεύονται όλα σε ένα απλό εξάρτημα, το ρούχο. Γιατί, προσωπικά πιστεύω πως όλοι είμαστε φετιχιστές. Όλοι έχουμε διαφορετικό γούστο. Όλοι έχουμε αυτό το κάτι, αντικείμενο ή πράξη ή συνήθεια, που μας αρέσει περισσότερο από τα υπόλοιπα και μας ανάβει. Ασχέτως αν ο φετιχισμός περιορίζεται σαν έννοια στα αντικείμενα. Δεν θεωρώ πως η προτίμηση σε κάποιο αντικείμενο είναι διαφορετική από την προτίμηση σε μια πράξη ή συμπεριφορά.