Παιδιά τώρα είδα τις απαντήσεις σας. Δεν άνοιξα καθόλου χθες το site αφότου έφυγα προχθες βράδυ. @tarzan στο ερώτημά σου "Άρα στη τελική σε έναν άνδρα ο οποίος εχει για παραδ. φετίχ με τη τριχοφυΐα στο σώμα της γυναικάς. Του δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσει ταυτόχρονα 2 γυναίκες. Η μία ικανοποιεί τον φετιχισμό του η άλλη όχι. Θα λάβει κάτι άλλο υπόψη του για την τελική του επιλογή ? Δλδ το φετίχ του στη ζυγαριά με την ομορφιά, τη προσωπικότητα, τη χημεία.. Τί θα μετρήσει? Σόρυ που δε καταλαβαίνω...Απλά έχω την αίσθηση ότι αν έμπλεκα με φετιχιστή θα ένιωθα σαν το μέσο να ικανοποιήσει τον φετιχισμό του κ όχι εμένα."Εδώ να προσδιορίσω κάτι για να βοηθήσω να καταλάβεις. Η συζήτηση έχει κάπως παρεκτραπεί επειδή χρησιμοποιήθηκε ελαφρώς καταχρηστικά ο όρος "φετίχ" από τον I Like Panties! Κανονικά ο όρος φετίχ έχει μια πιο "περιορισμένη" έννοια από αυτή που της δίνει η ποπ κουλτούρα πχ. Διαβάζουμε "αυτό το άρωμα είναι το φετίχ μου" ή "έχω φετίχ με το GoT" κλπ. που φυσικά είναι αηδίες επειδή κανείς δεν "χύνει" με τα συγκεκριμένα με την στενή έννοια της κυριολεκτικής ολοκλήρωσης. Καλά θα ήταν αν υπήρχαν τέτοια προϊόντα! :D Με την στενή επιστημονική του έννοια το φετίχ σημαίνει ότι έχεις μετατοπίσει τον σεξουαλικό ερεθισμό που σου προκαλείται από τα γεννητικά όργανα σε συγκεκριμένα ΜΗ γεννητικά σημεία στο σώμα (πχ. πατούσες ή οτιδήποτε άλλο) ή κάποιο αντικείμενο που φέρει συγκεκριμένο συμβολισμό/αίσθηση/ανάκληση ανάμνησης. Όταν έχεις ένα φετίχ πραγματικά ριζωμένο σημαίνει ότι ΕΤΣΙ ολοκληρώνεις. Το αναζητάς και το χρειάζεσαι. Ο εξομολογούμενος μας διαβεβαίωσε ότι ολοκληρώνει μια χαρά και με πιο παραδοσιακούς τρόπους αλλά ότι τον εξιτάρει πραγματικά ένα σκαλοπάτι πιο πάνω η χρήση των εσωρούχων. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι φετίχ αλλά κινκιά αυτό που μας περιγράφει. Kι είναι απολύτως κατανοητό από μεγάλη μερίδα σε θεωρητικό επίπεδο επειδή σε όλους μας αρέσουν κάποια πράγματα περισσότερο από άλλα σωστά; (Απλώς στους περισσότερους είναι ακατανόητο πώς αρέσουν στους άλλους ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ πράγματα απ΄όσα αρέσουν στους ίδιους!!)Επομένως σε μια σχέση με μια γυναίκα ο εξομολογούμενος θα μπορούσε ανέτως να φέρεται σαν οποιονδήποτε "βανίλλα" αλλά θα του έλειπε αυτό που τον εξιτάρει. Ωστόσο δεν θα το *χρειαζόταν* για να ολοκληρώσει. Καταλαβαίνεις τι λέω; Η προσωπική μου άποψη είναι ότι κάποιες κινκιές έχουμε όλοι. Εκτός όσων κάνουν μια ζωή ιεραποστολικό μόνο και περιορίζονται εκεί. Βέβαια κι εκεί ακόμα τίθεται το ερώτημα κατά πόσον αυτή η πρακτική απορρέει από μια θεωρητική "πουρίστικη" προσέγγιση της σεξουαλικότητας (=αυτό είναι το νορμάλ κι όλα τ'άλλα παρεκτροπές) ή από ουσιαστική κι ειλικρινή προτίμηση/έλλειψη οποιουδήποτε ερεθισμού αλλιώς. Αυτό είναι μια δουλειά που κάνει καθείς εσωτερικά με τον εαυτό του όταν έχει την όρεξη και την ΔΥΝΑΜΗ να ψάξει το εσωτερικό του. Οπωσδήποτε και οι καθαροί φετιχιστές μπορούν να ερωτευτούν ή να αγαπήσουν ανθρώπους και εξυπακούεται ότι έχουν αισθήματα όπως όλοι. Εδώ ολόκληρος Φλωμπέρ είχε μέγα έρωτα με την "κυρία των λογισμών του" κι η αλληλογραφία τους είναι διάσπαρτη από φετιχιστικές λεπτομέρειες! (Ποδολάγνος ήταν btw)Το αν θα μπορούν όμως τελικώς να ολοκληρώσουν με το άτομο αυτό θα δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα πιστεύω. Φαντάσου έναν ομοφυλόφιλο άντρα πχ. που έχει αγαπήσει μια γυναίκα ή που βρίσκεται σε μια σχέση με γυναίκα για Χ λόγους. Θα παιδεύει τον εαυτό του να κάνει σεξ μαζί της στη χάση και στη φέξη (χρησιμοποιώντας ένα κάρο άσχετες φαντασιώσεις -μην νομίζετε ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα) και τελικά κι εκείνος θα είναι σε άρνηση κι εκείνη θα είναι αποδέκτης ενός τεράστιου ψέμματος. Κάπως έτσι θα λειτουργούσε το πράγμα πιστεύω και με έναν καθαρό φετιχιστή του οποίου το φετίχ παραμένει τελείως κρυφό στον άνθρωπο που σχετίζεται. Η ζυγαριά μπορεί να μετράει θετικώς την προσωπικότητα ή και την ομορφιά ακόμα του άλλου αλλά η σεξουαλικότητα είναι κάτι το βιοχημικό και βαθιά ψυχολογικό. Μην πάτε να την εξορθολογίσετε με όρους ζυγαριάς. Είναι μέγα λάθος. Στην σεξουαλικότητα είναι καθένας μας γυμνός με τον εαυτό του. Ανασύρει κομμάτια του ίδιου μέσα από τον άλλο. Κι αυτό είναι που την κάνει να είναι τόσο έντονα συγκολλητική ουσία στο ζευγάρι. Κι επιπλέον αυτό που λες "θα ένιωθα ως το μέσο να ικανοποιήσει το φετιχισμό του κι όχι εμένα" έχεις σκεφτεί ότι και στο απλό "βανίλλα" σεξ περίπου αυτό γίνεται από πάρα πολύ κόσμο; Εσύ έχεις δει πολλούς ανθρώπους να είναι συντονισμένοι στις επιθυμίες κι ανάγκες του συντρόφου τους στο κρεβάτι; Κατά κάποιον τρόπο πάλι "μέσον" είσαι για να ικανοποιήσει ο άλλος μια ανάγκη. Για να το προχωρήσω ανορθόδοξα πάντως ίσως (με τα μυαλά που κουβαλάω τώρα πια φυσικά) το να είσαι το μέσον για να δώσεις χαρά κι ευχαρίστηση σε κάποιον που αγαπάς/εκτιμάς/ποθείς δεν είναι και τόσο κακό τελικά. Αντιλαμβάνομαι ότι η αντικειμενοποίηση "κλωτσάει" στο πώς έχουμε γαλουχηθεί (ότι απανθρωπίζει δηλαδή κι ότι είναι ταπεινωτική και πράγματι είναι όταν υφίσταται abuse) αλλά εφόσον είναι συναινετική και ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ δεν υφίσταται και έγκλημα καθοσιώσεως τέλος πάντων! Με την λογική αυτή μια γυναίκα/άντρας που μπλέκει σε σχέση με ένα φετιχιστή μπορεί να αποδεχτεί την ιδιαιτερότητά του ως προς ένα βαθμό και να την εντάξει στο μεταξύ παιχνίδι τους. Αλλά ξαναλέω μην μπερδεύουμε το πούρο φετίχ με την κινκιά. Οι περισσότεροι απλά κινκιές θέλουν. Και καλά κάνουν.
