Θα γυρίσω όπως εκείνος ο ήρωας που θυμάμαι αμυδρά από τα σταφύλια της οργής και θα μαζεύω βαμβάκη. Υ.Γ. Εσύ τα λες πιο ταξιδιάρικα κι αυτό είναι που μ' αρέσει πολλές φορές. Είναι σα να χαζεύω τη θάλασσα και να μου διώχνει όλες τις έγνοιες. :) :) Α και μιας και το θυμήθηκα όταν άκουγα ότι δεν έκανα ταξίδια μακρινά είχα μια ντροπή και μια μικρή πίκρα. Το να επιστρέψω δεν το φοβάμαι, αλλά πρέπει πρώτα να φύγω με σάρκα και οστά αν και είμαι άτομο που δένεται μέχρι και με το κοκαλάκι των μαλλιών που λέει ο λόγος...