Ξέρεις Καραβαν', τα έχουμε γράψει πολλές φορές εδώ μέσα, ότι πρέπει να πράττουμε και όχι μόνο να σκεφτόμαστε και να νιώθουμε, αλλά εδώ διέκρινα μερικά πραγματάκια που θα προβλημάτιζαν κι εμένα...Αρχικά, στο δικό μου μυαλό, το χαλαρό μεταφράζεται σε χλιαρό. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, μερικές φορές το επιζητάς το χαλαρό/χλιαρό, γιατί έχεις κάψει τη γούνα σου και δεν είσαι έτοιμος να ξαναβάλεις το δάχτυλο στο"ζουμί".Εδώ τα παιδιά, γνωρίζονται καιρό,κάνουν πράγματα μαζί, μοιράζονται σκέψεις, απόψεις, στιγμές και παρ'όλα αυτά, η εξομολογούμενη λέει ξεκάθαρα ότι δεν ταιριάζουν για ζευγάρι.Της αρέσει όμως εμφανισιακά... Και εκεί που πάει να παιχτεί παιχνίδι, η εξομολογούμενη κάνει πίσω... Ποια γυναίκα που ποθεί και την ποθούν, θα έκανε πίσω;Η"κομπλεξάρα" ή αυτή που δεν θέλει αυτό που της προσφέρεται εκείνη τη στιγμή;Η εξομολογούμενη θέλει το"πακέτο" και ο τύπος εμένα προσωπικά με μπέρδεψε, από τα λεγόμενά της.Δεν θα ήθελα να μου πει κάποιος που μου αρέσει, ότι υπάρχουν και καλύτερες από μένα. Το χειρότερο όμως είναι, ότι όταν η εξομολογούμενη του είπε ότι αυτά τα λόγια δεν της έκατσαν καλά,αυτός προσπάθησε να δικαιολόγησει τη φράση, λέγοντας ότι και η ίδια η εξ αυτό πιστεύει για αυτόν, αλλά δεν το έχει ξεκαθαρίσει ακόμα μέσα της! (wtf)Εμ δεν μας πήδηξε ακόμα, εμ ξέρει τι σκεφτόμαστε πριν καν το σκεφτούμε... Και συγγνώμη για το χύμα της φράσης... :)Μπορεί να το αναλύω πολύ, αλλά κάτι στην εξομολόγηση, μου θύμισε εμένα στα 20 κάτι. Μπορεί εγώ τότε, παραδόξως, να μη το φιλοσόφησα τόσο, αλλά τα θέματα που είχα εντοπίσει, δεν χάθηκαν το επόμενο πρωί. Στην τελική, συμφωνώ με την Sansa από κάτω, αν μη τι άλλο, θα πρέπει να νιώθουμε όμορφα με τον άλλον και όχι να κάνουμε debate, πάνω στην"κόκκινη" στιγμή... Λογοδιάρροια με έπιασε σήμερα, να με συγχωράτε... :)