Χμμμ,εδώ πέρα ο καθένας αντιλαμβάνεται τα πράγματα, ανάλογα με τις εμπειρίες και τη διάθεσή του. Και αναλύουμε και αναλύουμε και υποθέτουμε και δεν κάνουμε και κάτι άλλο...Νομίζω ότι οι άντρες δεν είναι όλοι, τόσο απλοί στην ερωτική προσέγγιση. Ούτε πιστεύω ότι είπε μια βλακεία, χωρίς να την σκεφτεί-ο χειριστικός τρόπος που χρησιμοποίησε, για να δικαιολογησει τη φράση του, δεν μου δείχνει πληγωμένο εγωισμό;Πληγώθηκε, γιατί η εξομολογούμενη, τραβήχτηκε στο φιλί και του θύμισε την χοντράδα του; Ένας απλός άντρας που εκείνη την ώρα, θέλει να ρίξει μια γυναίκα, πιθανότερο να έλεγε κάτι τυπου"Τι θυμάσαι τώρα μωρό μου, αν πληρωνομουν για κάθε μλκ που λέω, θα ήμουν άρχοντας..." και θα έκανε ξανά προσέγγιση...Το ότι επέλεξε να το γυρίσει σε εκείνη, χωρίς καν να υπάρχει λόγος, βάζοντας στο τραπέζι υποθέσεις,εμένα μου δείχνει κόμπλεξ. Δε διαφωνώ ότι ξοδεύω πολύ ώρα, αναλύοντάς το, αλλά και η εξομολογούμενη αυτό έκανε για κάποιον λόγο. Ήθελα απλά να σχολιάσω ότι αν εκείνη είναι κομπλεξάρα, όπως λέει η ίδια, τότε κι εκείνος δεν πάει πίσω...Ο,τι και να κάνει τελικά, φυσικά και δεν θα χαθεί...Επιλεγουμε κάθε ώρα και στιγμή, παθαίνω κοκομπλοκο και μόνο που σκέφτομαι πόσες διαφορετικές εναλλακτικές προσφέρονται καθημερινά... Και πάλι συγγνώμη για τη λογοδιάρροια... Εξομολογούμενη, κρατάς ή πετάς ο, τι θες... :)