Τι σχεση εχει το αν αντιλαμβανομαστε τη σοβαροτητα της καταστασης και το αν εχουμε ενσυναισθηση, με την πραγματικοτητα μιας αρρωστιας που ειναι συχνα δυσαρεστη ειτε λογω οσμων ειτε θορυβων ειτε οτιδηποτε; Η δικη μας αντιληψη της σοβαροτητας δεν θα κανει τον αρρωστο να σταματησει να μυριζει. Ειναι αναισθητος ο εξομολογουμενος επειδη το επισημανε; Δεν σταματαει να λειτουργει η οσφρηση μας βασει κοινωνικων αβροτητων. Η αρρωστια μυριζει και ειναι ασχημο θεαμα για. ολους. Γειτονες, συγγενεις, τους ιδιους τους ασθενεις. Η μοναδικη του χοντραδα ειναι που το ειπε στους ιδιους, γιατι προφανως το ξερουν αλλα ουτε μπορουν να κανουν κατι γι'αυτο ουτε και τους απασχολει, εχουν σοβαροτερα πραγματα να σκεφτουν.