Μου είχε τύχει κι εμένα κάτι παρόμοιο στο παρελθόν. Δεν ερωτεύτηκα έναν παντρεμένο, εκείνος όμως μου την έπεσε στην ψύχρα, ισχυριζόμενος ότι με είχε ερωτευτεί. Αργότερα έμαθα ότι την ίδια ιστορία την είχε επαναλάβει πολλάκις με άλλες γυναίκες οι οποίες υπήρξαν ερωμένες του. Η σύζυγός του, ένας καταπληκτικός άνθρωπος που είχε παρατήσει τη ζωή της στην πρωτεύουσα, για να ζήσει μαζί του στη γενέτειρά του. Δε θα μπορούσα ποτέ να μπω ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, αλλά αυτό αποτελεί προσωπική μου υπόθεση.Ας υποθέσουμε, έστω, ότι ο άνθρωπος αυτός σας ερωτεύτηκε. Πώς είναι δυνατό να ευδοκιμήσει ένας έρωτας στη σκιά ενός γάμου, με παρελκόμενα την ενοχή και την προδοσία; Θεωρώ πως είναι αδύνατο. Επειδή, ωστόσο, είμαστε άνθρωποι και όλα μπορεί να μας συμβούν, σε μια τέτοια περίπτωση η επιλογή είναι μία. Ανάληψη της ευθύνης και διάλυση του γάμου. Επώδυνο και δύσκολο, αλλά γάμος-παράνομη σχέση-ευτυχία είναι ένα σχήμα εκ των πραγμάτων ουτοπικό.Κάθε άλλη εκδοχή απλώς δεν είναι βιώσιμη και εμπίπτει στο γνωστό πίτα ολόκληρη και σκύλος χορτάτος ή βόλεμα. Γίνεται; Δε γίνεται. Εκτός αν πρόκειται για μια απλή εξωσυζυγική ξεπέτα, οπότε όροι όπως έρωτας και αγάπη περισσεύουν. Απλά πράγματα. Άρα ποια είναι η απορία σας; Αν είναι κακός άνθρωπος; Αν έχει χάσει την έννοια του μέτρου και του ηθικού; Τι σημασία έχει; Αυτό που έχει σημασία είναι τι θέλετε εσείς για τον εαυτό σας και αν μπορείτε να χωρέσετε σε κάτι τέτοιο. Κατά τα λοιπά αυτές οι ιστορίες, απιστίας/εξωσυζυγικών σχέσεων/ανεύθυνων ανθρώπων είναι τόσο παλιές όσο κι οι λάσπες.