Να ξεκαθαρίσω ότι την ηλικία την ανέφερα περισσότερο για την απειρία και τη δυσκολία διαχείρισης καταστάσεων και συναισθημάτων λόγω αυτής. Στην πραγματικότητα είναι κατά πολύ θέμα χαρακτήρα και παιδείας αλλά η ηλικία παίζει το ρόλο της στο κομμάτι της διαχείρισης.Το θέμα μου είναι ότι μου φαίνεσαι πολύ απόλυτος σε αυτά που λες. Άσπρο, μαύρο, τέλος. Και σε αυτό είναι ουσιαστικά που διαφωνώ. Δεν μπορείς να χωρίσεις τους ανθρώπους σε δύο, τρεις, δέκα κατηγορίες γιατί δεν είναι όλοι ίδιοι. Μπορεί στα μάτια τρίτου να μοιράζονται κάποια κοινά χαρακτηριστικά, αλλά ο λόγος ύπαρξης ενός χαρακτηριστικού του είναι άγνωστος.Για παράδειγμα, έχω περίπτωση που "πέφτει" σε αυτό που λες ότι άντρες χωρίς αυτοσεβασμό γίνονται μ....οι όταν τους αρέσει κάποια. Φαινομενικά είναι αυτή η περίπτωση, καθώς είναι χρόνια με την κοπέλα ενώ αυτή συμπεριφέρεται απαίσια και τον προσβάλει όπου σταθούν και βρεθούν. Κι αυτός δεν βγάζει άχνα. Σε κάποιον τρίτο είναι ακριβώς η περίπτωση αυτή. Όντας εντός του κύκλου όμως, μπορώ να σου πω ότι ούτε αυτοσεβασμός του λείπει, ούτε την λατρεύει την κοπέλα. Αλλά έχει βολευτεί σε κάθε τομέα μέσω αυτής (επαγγελματικό, οικονομικό, ερωτικό κλπ).Φυσικά δεν θα λύσεις τα ψυχολογικά κανενός, εκτός αν το θες. Όμως το πάθος σου ότι όλα είναι τόσο χάλια και άδικα και άνισα στις σχέσεις εδώ με προβληματίζει στο κατά πόσο κρίνεις αντικειμενικά τον εαυτό σου και μήπως μέσα στην απολυτότητά σου κάτι σου διαφεύγει. Κανείς δεν είναι αλάνθαστος και τα εξωτερικό-εσωτερικό είναι επίσης σχετικά. Φαντάζομαι ότι αναφέρεσαι σε χώρες όπως πχ η Νορβηγία και όχι στην Ταϊβάν όπου ένα σημαντικό μερίδιο του γυναικείου πληθυσμού θα πει ναι σε όλα σε έναν άντρα.