Ματαιοπονούμε προσπαθώντας να κατανοήσουμε τα εσωτερικά μας νήματα, οπότε πόσο λυπηρό μπορεί να είναι το ότι δεν γνωρίζουμε όσα θα θέλαμε να γνωρίζουμε για τους κοντινούς μας ανθρώπους; Λυπηρό ίσως για τη ματαιότητα της ανθρώπινης φύσης.Μέτρα τα σειόμενα δάχτυλα των φρουρών της κατά φαντασία ηθικής και μη λυπάσαι.