Κάθε είδους διαπροσωπική σχέση είναι αμφίδρομη. Αντιλαμβάνομαι αυτό που λες, ότι ''δε φταίει πάντα το θύμα'', και έχεις εν μέρει δίκιο: αν δε γίνομαι εγώ αποδεκτός όπως είμαι από τους άλλους, και δεν μπορώ να αλλάξω κάτι (για αντικειμενικούς λόγους), γιατί φταίω εγώ;;; Από εκεί και πέρα, ενίοτε η έλλειψη αυτογνωσίας εκείνου που δεν μπορεί να αλλάξει το ''κάτι'' είναι και το αίτιο της κατάστασής του. Και επομένως, υπάρχει συνδρομή ''αιτίων'' και ευθύνης για το αποτέλεσμα που βιώνει.
