Λοιπόν άκου. Είναι αρκετά αποθαρρυντικο να νιώθεις σε αυτή την ηλικία κυρίως,την απόρριψη των γύρω σου, πόσο μάλλον ανθρώπων συνομηλίκων, ιδιως για κάτι που δεν περνάει αποκλειστικά από το χέρι σου.Κοινωνικά,είναι ακόμη πιο αποθαρρυντικο να βλέπεις ότι υπάρχουν νέοι άνθρωποι που έχουν τέτοιες κλειστομυαλες αντιλήψεις και κρίνουν και περιθωριοποιουν έναν άνθρωπο με βάση αυτή του τη προτίμηση.Γιατι όπως και να το κάνουμε, άλλο να χλευάζεται η ομοφυλοφιλία από κάποιον ηλικιωμένο και (ακόμη και)από τον Αμβρόσιο(ιου)-όχι ότι είναι αποδεκτό σε αυτή τη περίπτωση αλλά έχουν δεχτεί διαφορετικές επιρροές λόγω των διαφορετικών συνθηκών της εποχής-και άλλο να αντιμετωπίζεται έτσι ένα θέμα που έχει πάρει περισσότερη έκταση από ότι θα έπρεπε,από νέα παιδιά που λογικά θα έπρεπε να είναι πλέον πιο ανοιχτά σε τέτοια ζητήματα.Όπως και να έχει να χαίρεσαι που δεν συνδιαλεγεσαι με τέτοια άτομα.Υπαρχει αυτή η μερίδα, υπάρχει και η άλλη που ανοίγει την αγκαλιά της σε όλο το κόσμο.Απλως λόγω της μικρής σχολικής κοινωνίας με την περιορισμένη ποικιλία ατόμων,δεν έχεις γνωρίσει ακόμα άτομα που θα ταιριάξεις και θα σε αποδεκτούν όπως κι αν είσαι.Σιγουρα είναι πολύ ψυχοφθόρο και δύσκολο , αλλά προς το παρόν προσπάθησε να αγνοείς (με όση υπομονή σου έχει μείνει, αυτές τις συμπεριφορες ή αν μπορείς να απευθυνθείς στον διευθυντή ή σε κάποιον καθηγητή που εμπιστεύεσαι.) Είναι μια μεταβατική κατάσταση όπως και να έχει και αφού είσαι β'γυμνασιου από ότι κατάλαβα, μόλις πας στο λύκειο που τα παιδιά είναι λίγο περισσότερο ώριμα από ότι στο γυμνάσιο,θα δεις και την αποδοχή θα βρεις και φίλους που σου αξίζουν.Ειναι μια μεταβατική κατάσταση και μετά το σχολείο θα γνωρίσεις πολλά ακόμη άτομα που είτε θα έχουν αυτή τη συμπεριφορά είτε την εντελώς αντίθετη.Οπότε ξεκινα να δημιουργείς τις άμυνες σου και βρες το δικό σου τρόπο να αντιμετωπίζεις αυτές τις καταστάσεις.