Όσο πιο πολύ πιστεύουμε τόσο πιο πολλούς πειρασμούς έχουμε στην ζωή μας...Άρα εσύ πιστεύεις και προσεύχεσαι γιατί περιμένεις ανταλλάγμα και μάλιστα αμέσως? Και ποιοι είμαστε εμείς που θα κρίνουμε αν υπάρχει Θεός ή όχι? Και όμως...Υπάρχει όταν πιστεύεις πραγματικά! Γονατίσες και δεν σε σήκωσε? Δεν νομίζω...Αν σου πω τι έχω περάσει στην ζωή μου θα φρίξεις!Και εγώ τότε από αγανάκτηση και σαν άνθρωπος λύγισα,γονάτισα και ισοπεδωθηκα που έγιναν όλα τα άσχημα μαζί στην ζωή μου,φώναξα γιατί με εγκατελειψες,μήπως όντως δεν υπάρχεις? Και όμως μου απέδειξε ότι υπάρχει!Δεν είμαι η θεούσα που προσπαθεί να σε βάλει στον ίσιο δρόμο,ο καθένας μας πιστεύει με τον δικό του τρόπο και ως εκεί που θέλει αλλά μια συμβουλή θέλω να σου δώσω και να καταλήξω στο εξής...Ότι και να περνάς,όσο δύσκολο και αν είναι μην χάνεις την πίστη σου...Είναι δίπλα μας και μας βοηθάει! Εμείς δεν ανοίγουμε τα στραβά μας να το δούμε! Και αν πιστεύεις κάνε το από καρδιάς και όχι απλά για να λες πως πιστεύεις και να περιμένεις να σου προσφέρει μόνο...Πες και ένα ευχαριστώ για όσα έχεις...Υπάρχουν άνθρωποι που πεινανε,που πονάνε και που αργοπεθαίνουν κάθε μέρα και όμως τον δοξάζουν για μια θέση εκεί πάνω!Από εδώ όλοι μας περαστικοί είμαστε...Ήρθαμε απλά να δοκιμαστουμε...Ένας αγώνας η ζωη μας! Να είσαι καλά!