Η θέση σου είναι δύσκολη, ναι. Ανάκαμψη της κατάστασης δύσκολα θα έρθει. Δεν ξέρεις όμως ποτέ τι σε περιμένει παρακάτω. Με προσπάθεια, επιμονή και υπομονή, όλο και κάτι καλό θα εμφανιστεί. Όμως, το θέμα ότι εσύ ένιωσες άσχημα γιατί ένας συνάνθρωπος σου είναι καλά στα επαγγελματικά του τώρα και έτυχε να μοιραστεί μαζί σου ότι πληρώνεται στην ώρα του και καλά, είναι δικό σου θέμα πώς θα το διαχειριστείς. Όλοι όσοι τυχαίνει να έχουμε δουλειά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς (για όσο καιρό θα την έχουμε) και έχουμε κόσμο δικό μας που είτε κακοπληρώνεται είτε είναι άνεργοι και, πίστεψε με, δεν υπάρχει ούτε ένας μας που να μην έχει κάποιον άνεργο/κακοπληρωμένο/απλήρωτο δικό του άνθρωπο, πρέπει να προσέχουμε τί λέμε/πώς λέμε/γιατί λέμε για τα επαγγελματο-οικονομικά μας για να μη θιχτείτε οι υπόλοιποι; Εγώ προσωπικά, σε άτομα που δεν γνωρίζω καλά, δεν δίνω ιδιαίτερες λεπτομέρειες για τα επαγγελματικά μου, ακριβώς επειδή 9 1/2 στις 10 φορές, έχω την δική σου αντίδραση, που και πάλι ήταν/είναι σχετικά ήπια. Δεν τολμάμε να πούμε ότι θα πάρουμε άδεια 1 μέρα από τη δουλειά μας και βρίσκονται διάφοροι οι οποίοι θα σε κράξουν "τι ανάγκη έχεις εσύ" και "εσύ μη μιλάς" και "για σένα είναι η ζωή". Αυτά μπροστά μας, γιατί πίσω απ' την πλάτη μας πέφτουν μέχρι κατάρες και ψόφοι, ειδικά από γνωστούς.Συγγνώμη, αλλά δεν πρόκειται να νιώσω ένοχη απέναντι σε κανέναν για το γεγονός ότι έχω, επαναλαμβάνω για την ώρα, δουλειά.Εν τέλει, αν πιστεύεις ότι μια τέτοιου είδους συζήτηση σε κάνει να νιώθεις άσχημα, σε αποθαρρύνει και σε φορτώνει ακόμη περισσότερο, χίλιες φορές να την αποφεύγεις. Είναι σημαντικό, να εστιάσεις στο να αποκατασταθείς επαγγελματικά όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, πράγμα το οποίο σου εύχομαι ολόψυχα.