Καλημέρα κορίτσι μου..Όλοι μας έχουμε πληγές,από φίλους/ες,σχέσεις και συγγενείς όπως αναφέρεις και εσύ,αλλά από κάποια στιγμή και μετά αφου πέσεις,πρέπει να θυμώσεις που επέτρεψες στον εαυτό σου να λυγίσει και να ανακτήσεις τις δυνάμεις σου να ξανασηκωθείς!Και αφού ανήκω και εγώ στον κόσμο που φωνάζεις να σε ακούσει,άκουσε και εσύ την φωνή μου σε παρακαλώ!Υπάρχουν και καλοί άνθρωποι γύρω μας..Δώσε την ευκαιρία να γνωρίσεις νέο κόσμο και να ανοίξεις τα φτερά σου ξανά...Άσε τους να σε πλησιάσουν και να γιατρέψουν τις πληγές σου!Κάνε ότι σε ευχαριστεί απο τις τέχνες αλλά σε παρακαλώ πολύ δώσε την δυνατότητα στον εαυτό σου να γνωρίσει καινούργια άτομα...Δεν σου λέω να εμπιστευθείς αμέσως αυτό έρχεται σιγά σιγά και αν θέλεις το κάνεις...Τόσο μικρή δεν είναι καλό να κλεινεσαι στον εαυτό σου...Καταλαβαίνω όσα λες,έχω περάσει από την φάση που περνάς και εγώ πολλές φορές αλλά κάνε το βήμα και σπάσε την μοναξιά...Προσπάθησε το κοριτσάκι μου! :-* :-)Θα μου κάνεις την χάρη?