Για αρχή, θεωρώ πως η σωστότερη επιλογή είναι αυτή που μας λέει η καρδιά, σε αυτά τα θέματα. Και καλά κάνεις και δε διαπραγματεύεσαι την ευτυχία σου και τη χαρά, στην καθημερινότητα.Από την άλλη, γιατί στα μισά του κειμένου σου το πρόσωπο γίνεται β' ενικό; Είναι σα να βλέπεις από σκοπιά τρίτου τα όσα συνέβαιναν και να συμβουλεύεις τον εαυτο σου, κάπως. Μου έκανε εντύπωση... Καλή σου συνέχεια, στο εξής και να πας εκεί που η καρδιά σου θα είναι χαρούμενη, σου εύχομαι! :-)