Θυμάμαι στο δημοτικό (τέλη της αθώας δεκαετίας του 80) η δασκάλα μας στη β δημοτικού είπε να γράψουμε λέξεις που τελειώνουν σε -άβω. Ένα παιδάκι έγραψε τη λέξη θάβω. Τότε η δασκάλα δάκρυσε, τον πήρε αγκαλίτσα και τον ρώτησε τί έχει στη ψυχούλα του και σκέφτηκε αυτή τη λέξη. Δε θα τη ξεχάσω ποτέ αυτή τη σκηνή, αν ακόμα και τώρα δε μπορώ να τη καταλάβω 100%.