Βλέποντας το δύο χρόνια αργότερα και εξακολουθώντας να ταυτίζομαι με την εν λόγω «εξομολόγηση» σκέφτομαι αν άλλαξες την κατάσταση αυτή στον καιρό που μεσολάβησε... Και το αναρωτιέμαι γιατί είμαι 27 εν έτη 2020 και ότι έγραψες με αντιπροσωπεύει απόλυτα!! Και αυτό είναι το πιο τραγικό πιστεύω γιατί άλλο 25 κι άλλο 27. Δυο νούμερα διαφορά αλλά στην ηλικία των 25 ακόμη μπορείς να ‘δικαιολογήσεισ’ την στήριξη των γονιών σου στο οτιδήποτε θέλεις αλλά στα 27 πιστεύω δεν υπάρχει καμία δικαιολογία και αυτό είναι κάτι που υπενθυμίζω συχνά πυκνά στον εαυτό μου. Ομοίως έχω δουλέψει κατά καιρούς αλλά ποτέ δεν εργάστηκα επειδή είχα πραγματική ανάγκη τα χρήματα και κατ’επέκταση ποτέ δεν έμεινα σε μία δουλειά για μεγάλο χρονικό διάστημα ή ποτέ δε χρειάστηκε να στέλνω σα τρελή βιογραφικά! Και γι αυτό δε κατηγορώ τους γονείς μου που μου τα δίνουν όλα αλλά εμένα που βολεύτηκα σ αυτή την κατάσταση και πλέον φοβάμαι να κάνω αυτό το πρώτο βήμα! Ευτυχώς μέσα από το προ & μεταπτυχιακό μου έχω ασχοληθεί με το αντικείμενο στο οποίο είμαι αλλά το γεγονός πως δεν έχω γενικότερη εργασιακή εμπειρία με ‘αποδυναμώνει’ και ταυτόχρονα συρρικνώνει την αυτοπεποίθησή μου για εργασία ακόμη και στο αντικείμενό μου. Πλέον, και με τη νέα χρονιά αυτό που έχω βάλει ως στόχο είναι να τελειώσω όλα εκείνα που άλλοι πληρώνουν για μένα και ταυτόχρονα να στέλνω αδιάκοπα βιογραφικά ή να επιδιώκω συναντήσεις χωρίς να φοβάμαι την απόρριψη λόγω ανεπαρκής προϋπηρεσίας! Ελπίζω η απάντησή μου να μη σε βρίσκει στην ίδια κατάσταση αλλά έχοντας αλλάξει την πηγή εσόδων σου. Αν πάλι όχι, βρες τα με τον εαυτό σου, τελείωσε όσα έχεις εν ενεργεία & τόλμησε να βγεις εκεί έξω και να ζητήσεις / ρωτήσεις για μια δουλειά που σε ενδιαφέρει!Φιλικά, Πολυξένη.