Κι εμείς το ίδιο αναρωτιόμαστε καμιά φορά υποθέτω. Δεν ξέρω αν μπορεί ν' αποσαφηνιστεί μ' απλά λόγια αυτό που ερωτεύομαστε γιατί μπορεί να είναι πολλά ή και τίποτα. Ερωτεύομαστε το βλέμμα; Το χαμόγελο; Τις στιγμές μαζί του; Το μυαλό του; Την σύνδεση που νιώθουμε μαζί του; Τον τρόπο που λέει κάτι;Τον τρόπο που αντιδρά; Ερωτεύομαστε αυτό που βλέπουμε ή αυτό που πλάθουμε στην φαντασία μας είτε μας χωρίζει μισό μέτρο είτε εκατομμύρια; Δεν ξέρω. Ξέρω όμως ότι όταν ερωτεύεσαι ζεις σ' ένα χάσιμο, ο χρόνος έχει άλλη δυναμική κι όλα αποκτάνε ένταση όσο πιο κοντά είναι σ' αυτόν που είσαι ερωτευμένος και την χάνουν από αλλού. Ο τρόπος σκέψης θολώνει, τ' όνομά του άλλου και η μορφή του είναι μέσα σου. Κουβαλάς έντονα την ιδέα του άλλου όταν είσαι ερωτευμένος κι αν αυτό δεν μπορείς να το μοιραστείς κι εξωτερικεύσεις κουβαλάς ένα φορτίο. Αλλά στην ερώτησή σου δεν μπορώ ν' απαντήσω στο τι ερωτευόμαστε: για μένα είναι μια μικρή στιγμή που από το ( έντονο) ερωτικό ενδιαφέρον και τη χημεία ο άλλος σ' έχει αιχμαλωτίσει. Αν και με μερικούς, έχεις πολλές τέτοιες στιγμές.