Πόσο σε καταλαβαίνω. Και πόσο μεγάλη ανάγκη έχουμε, καμιά φορά, αυτό το παραμυθιασμα και την ελπίδα πως θα γίνουν ακόμα και τα πιο άπιαστα όνειρα μας πραγματικότητα. Όσο κι αν αυτό μας πονάει, είναι απορίας άξιο το πόση δύναμη μας δίνει αυτό το ίδιο για να συνεχίσουμε να υπομενουμε άλλα πράγματα που είναι δύσκολο πολύ να αλλάξουν στη ζωή μας. Εύχομαι να γίνει αυτό που περιμένεις.