Έχεις ένα πόιντ σ αυτό που λες. Αλλά ας σημειωθεί ότι και η ίδια η επικοινωνία βοήθειας, μόνο και μόνο που μπαίνει κάποιος στη διαδικασία να ασχοληθεί με το πρόβλημα του άλλου (ακόμα και να μη δώσει συμβουλές) όσο να πεις παίζει το ρόλο της. Ούτως ή άλλως, θα μπορούσε να πει κανείς ότι το αποτέλεσμα ειναι αγνωστο a priori, και η ευθύνη της λύσης του προβληματος βαραίνει κυρίως την εξομολογουμενη, επομένως δε συνδέονται υποχρεωτικα οι συμβουλές σου με το αποτέλεσμα. Και σωστές να ήταν, και λάθος να ήταν, και να τις έλαβε υπόψιν, και να μην τις έλαβε, αυτή έχει το μαχαίρι και το καρπούζι. Δηλαδη θέλω να πω πως ό,τι και να γίνει, εσύ τον"καθήκον σου", το ρόλο σου εν πάση περιπτώσει τον έφερες εις πέρας. Οπότε, γιατί να μη χαρεις; Από ταπεινότητα μήπως;Έπειτα σε περίπτωση που δεν "πιάσουν τόπο" σε αυτήν την εξεταστική δε σημαίνει ότι αποκλείεται να πιάσουν στο μέλλον. Είμαι ζωντανό παράδειγμα της (καταχρηστικά) κατ εξακολουθηση ετεροχρονισμενης εφαρμογής συμβουλων. Κανω σημερα πράγματα που μου τα είχαν πει (ακόμη και μόνο μια φορά) πριν πέντε, δέκα χρόνια και καθυστερημένα αναγνωρίζω την αξία τους. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Τεσπα, επειδή έχω αϋπνία τέτοια ώρα, ό,τι θυμάμαι χαίρομαι. Σορρυ. Καλό ξημέρωμα!