Δεν την θεωρείς λογική επειδή αφορά την συντροφική/ερωτική σχέση για την οποία διδασκόμαστε από μωρά συγκεκριμένες νόρμες. Αν αφορούσε οτιδήποτε άλλο θα σου φαινόταν λογικότατο: για τον πονόδοντο πας στον οδοντίατρο ενώ για το σπίτι σου στον μηχανικό ή στον υδραυλικό ξερω γω. Και για το ξέσκασμα στις κολλητές ενώ για σεξ στον εραστή κλπ. Μας "κλωτσάει" σε τέτοιες περιπτώσεις ότι ο σύντροφος πρέπει στην εποχή μας να εκπληροί δεκαπλό και βάλε ρόλο. Κάποτε οι άνθρωποι παντρεύονταν/ζευγάρωναν για να εκπληρώσουν ένα βιολογικό προορισμό (τροφή/στέγαση/αναπαραγωγή) και δεν ανέμεναν να είναι ο σύντροφος ο καλύτερός τους φίλος ή ο σούπερ εραστής ή ο εξομολόγος τους. Αρκούσε να μην τους πλακώνει στο ξύλο ή να μην τους ρεζιλεύει στο χωριό.Ενώ τώρα πλέον τον προσδοκούν ως όχημα προς την ατομική ευτυχία. Ενώ αυτό είναι πολύ βαρύ φορτίο για ένα μόνο άτομο! Απορώ πώς αυτό δεν είναι άμεσα ορατό γενικότερα. Ίσως επειδή ακριβώς το κοινωνικό process είναι αόρατο στις ραφές αλλά πάρα πολύ ορατό στο πρότυπο που προβάλλει.