Είναι υπέροχοι οι δοτικοί άνθρωποι, αλλά έχω να κάνω εδω μια μικρή επισημανση. Δυστυχως, πολλοί μπερδεύουν την εννοια του δοτικού ανθρωπου με εκείνον που δεν δημιουργει προβληματα και εντάσεις, ξερει να υποχωρει και κάνει τα χατιρια στον συντροφο του. Μεγα λάθος. Είναι όμορφο να προσφερεις πραγματα αλλά αν είσαι πάντα η "καλή" καταντάει βαρετό και ψευτικό μιας και γινεται από φοβο να μην δυσαρεστησεις τον συντροφο σου. Θα σε συμβούλευα να συνεχίσεις ετσι, αλλά να εκφράζεσαι με κάθε ευκαιρια και να υπερασπιζεσαι τον εαυτό σου. Νευριάσες? Δειξε το! Χρειαζεσαι χάρη? Ζητα τη! Σε απασχολεί κάτι? Πες το. Λες ότι σου φερονται ασχημα... Με ποιο δικαιωμα? Αν καποιος σου φερεται ασχημα να τον ξεμπροστιαζεις και να του ζητας τον λογο. Αν σε βαριουνται ή να γινεσαι λιγοτερο βαρετη η να φευγεις. Το ελεγα και εγω αυτο με την οικειοτητα, αλλά η αλήθεια είναι ότι 95/100 αν δεν θετεις τα ορια σου δεν θα σε σεβαστουν. Οχι γιατι εχουν κακια, μια χαρα ανθρωποι μπορει να ειναι, αλλά γιατι ειναι ανθρωπινο.