Aria
Εγώ θα σου πω την δική μου περιπέτεια με την κατάθλιψη. Εγω δεν ήθελα να πάρω φαρμακευτική αγωγή! Απλα όλα γύρω μου ηταν ασήμαντα , και εσύ να ερχοσουν να με δεις, θα ήθελα να φύγεις, δεν θα με ένοιαζε. Μονο ενα ατομα ήθελα να δω, και δεν το είδα ποτέ!Γενικά αυτή η αρρώστια είναι πολύ κυκλωθημικη, δεν ξέρεις τι σου γίνεται και κάθε μέρα εχεις το κεφάλι σου απ το κλάμα. Να προσεχείς και αν δεν είσαι σίγουρη γιαυτό μην πας πουθενα, κάθησε για λίγο μέχρι να γίνει καλύτερα, δώσε λίγο χρόνο, και είναι κακό που δεν το ξέρει οτι το ξέρεις, καλυτερα να βρεις ένα τροπο να επικοινωνήσεις μαζί της.να δεις και απο μονη σου πως θα ακουστεί, θα θέλει να σου μιλήσει ή όχι; τοτε πράξε ανάλογοςΟι καταθλιπτική άνθρωποι είναι παρα πολύ ευαίσθητοι στα συναισθήματα τους, και Πάτνα θα σκέφτονται τα πράγματα αρνητικά, να το θυμάσαι αυτο, και δεν είναι αστείο.