Κακώς το αισθάνεσαι σαν δική σου αποτυχία.Είσαι η σχέση του κι όχι ο προπονητής του,ο φροντιστής ή ακόμα και γονιός του.Δεν είναι δική σου δουλειά να τον προγκάς να διαβάσει.Δεν προετοιμάζεστε μαζί για τις εξετάσεις του.Δε θα πάρετε μαζί πτυχίο.Μια συμπαράσταση φυσικά απ'την πλευρά σου πρέπει να την έχει.Και κατανόηση επίσης,που μπορεί να έχει πιο περιορισμένο χρόνο.Αλλά αν δεν μπορεί να στρώσει κώλο ή δε βρίσκει κίνητρα γενικά στη ζωή του,δε φταις εσύ.