Σε καταλαβαίνω αγαπητή εξομολογούμενη.Εγώ ζω μόνος δεκατρία χρόνια, από το Νοέμβριο του 2005.Τα τελευταία χρόνια από τον Ιανουάριο του 2013 εντελώς μόνος.Παρ όλα αυτά αν θες βγες μόνη ή με τα κατοικίδιά σου, ωραία θα είναι να αλλάξεις παραστάσεις, να δεις λίγο κόσμο, κτλ...Εγώ αυτή την εβδομάδα έχω φουλ απογευματινό πρόγραμμα από Πέμπτη έως Κυριακή σε θέατρα και σινεμά, στα οποία πηγαίνω δεκαεννιά χρόνια μόνος.Μη σε νοιάζει, προσπάθησε να μη λυπάσαι, η πόλη είναι ανοιχτή.Σκέψου θετικά όσο γίνεται, ξεγέλασε λίγο τη λύπη και σου εύχομαι γρήγορα να βρεις παρέες και να είσαι πάντα υγιής και χαρούμενη.