Αφού έτσι γίνεται, τι όχι; Δε νομίζω ότι είναι τραγικό να μην αφήνεις στην άγνοια τον άλλον για ζητήματα που τον αφορά άμεσα και επηρεάζει τις επιλογές του. Θέλω να πιστεύω, ότι ο σκοπός κι ο στόχος δεν είναι να κανιβαλίζουμε τον άλλον που γράφει μια εξομολόγηση... παίρνεις απλά τη θέση του "αδύναμου". Τώρα προσωπικά θα σχολιάσω ανάλογα με το ύφος της εξομολόγησης. Η αίσθηση έπαρσης και αδιαφορίας για τους άλλους μου χτυπάει άσχημα.