Άμα είναι μόνο για κοίταγμα, τότε κλάψε τα. Απλά κάποιοι από μας γουστάρουμε - ή έχουμε μάθει δυστυχώς- το μελόδραμα. Οπότε είναι δύσκολο να ξεκόψουμε εξαρχής όταν βλέπουμε ότι ο άλλος είναι ακατάλληλος για μας. Οι υπόλοιποι που τα καταφέρνουν, δεν είναι από ατσάλι, απλά δεν περιμένουν πρώτα να δεθούν μ' έναν που τους εμπαίζει. Πάνε παρακάτω γοργά κι όταν δουν καλή συμπεριφορά πέρα από έλξη, αφήνονται χωρίς να χάνουν τον μπούσουλα. Όταν το συναίσθημα συνδυάζεται με την λογική όπως πρέπει, συνήθως έχουμε καλά αποτελέσματα. Υ.Γ. Εκτός κι αν κοιτάμε συστηματικά άτομα που δεν θα έχουμε ποτέ, πχ εγώ τον Αργυρό. Κι αυτό είναι άρνηση απλά.
